De derde zomeravondwandeling bracht ons op donderdag 5 juli in de Oude Strumpt en Landgoed Postel. Bijzonder leuk was dat een aantal (oud-)bewoners van de Oude Strumpt meewandelden.
Zes boerderijen telde de Oude Strumpt lange tijd. Drie rond het ‘plein’ (midden er op heeft een Vlaamse schuur gestaan), boerderij ’t Klompke (tot 1914 ook café, voor reizigers van Ulicoten op weg naar Meir, dat verklaart ook waarom de weg naar de grens in de volksmond de Meirseweg heet) en nog twee voorbij de huidige kapel. Die kapel is in 1957 gebouwd, omdat er nog geld over was van een feest dat de buurt had georganiseerd om te vieren dat de zandweg naar de Haldijk was bestraat. De vele kinderen gingen over ’den ouwen pad’ naar school in Ulicoten, het eerste stukje van dit pad – niet meer dan een gruispaadje dat het Beukenlaantje werd genoemd – is al lang weg, met paard en kar moest je met een kleine omweg over het huidige pad dat richting de Heikant loopt. ‘Den ouwen pad’ werd ook gebruikt om naar de kerk te gaan, maar vaak was het zo smerig dat men maar omliep over de Nieuwe Strumpt en de Heidreef. Die weg lag wat hoger. O ja, verschillende wandelaars waren heel nieuwsgierig naar de herkomst van de naam Strumpt. Die komt van strunc, boomstronk, plaats waar stronken staan oftewel een gerooid bos.
verzamelen bij het kapelletje op de Oude Strumpt
Uitleg over het landgoed Postel
Over de zichtlijn het landgoed in
Achterin ligt nog een weide…
… en een ven
Postel behoorde vroeger ook tot de Oude Strumpt. Veel wandelaars dachten dat het wel iets met de Abdij van Postel te maken zou hebben. Maar helaas, behalve de naam heeft ons Postel geen relatie met de Abdij. Die naam wordt op beide locaties uitgelegd als ‘bos met blauwe bosbessen’, van Postello. Lo is een bosje op hoge zandgronden, in Nederland wordt in Twente ‘postel’ nog steeds wel gebruikt voor een blauwe bosbes. En oude botanisten, en dan heb ik het over de 16e eeuw, noemden de blauwe bosbes ook wel ‘Postelbeziën’. Tsja, met de Blauwbossen net over de grens, lijkt het allemaal een sluitend verhaal.
Ene Jan Michielsen heeft in 1623 op de plek waar nu de boerderij met ‘Postel’ op het dak staat, een boerderij gebouwd. Die is in de 19e eeuw afgebroken, waarna de huidige is gebouwd. Het Landgoed dateert van begin deze eeuw. Het heeft niets van doen met de oorspronkelijke boerderij. Het is nu in eigendom van Peter Dirven. Ook al ontbreken bordjes, het landgoed is vrij toegankelijk op de vele paden. Er is veel bos aangeplant, blauwe bosbessen ontbreken nog. Wie weet…. In de komende Van Wirskaante kun je meer lezen over het landgoed en de Oude Strumpt.
De volgende zomeravondwandeling is op donderdag 2 augustus, vertrek vanaf het Hooghuis.
Even in de schaduw wachten op achterblijvers, het was ook ’s avonds nog tegen de dertig graden
Op de rijksgrens bij withagen ligt het Begaand Straatje, een openbare weg, maar niet echt begaanbaar
De paden in Withagen kennen veel afwisseling