Tussen de huizen liep je vroeger zo ‘den ouwen pad’ naar Ulicoten op.
Van alle kerkepaden in Baarle-Nassau zijn die van de Strumpten naar de kerk van Ulicoten nog het best bewaard gebleven. Al op kaarten van midden 19e eeuw staan ze ingetekend, het pad van Nieuwe Strumpt als ‘Kerkpad’. Laten we ze eens aflopen om te zien wat er nog van bewaard is.
Tegenover de kerk begint het ‘Kerkepad’, nu een straatje naar het parkeerterrein bij de Bremerpoort en de sportvelden. Langs het sportveld gaat het over een smal paadje verder, na het bruggetje over de Bremer moet je een klein stukje omlopen over een grondopslagterrein. Iets oostelijker, aan de andere kant van het sportveld liep vroeger nog een pad over de Bremer naar de Heikantsestraat. Dat is nu afgesloten.
Vanaf de Heikantsestraat liep het kerkepad tot in de jaren vijftig van de vorige eeuw rechtstreeks naar het buurtschap Nieuwe Strumpt, het laatste stuk over de huidige weg ‘Nieuwe Strumpt’. Die weg is eerst in 1931 aangelegd, als klinkerweg vanaf de splitsing na de Molenstraat. Waar eerder het kerkepad liep, zie je vanaf de jaren zestig op de kaarten alleen nog maar een perceelsgrens ingetekend. In de loop der jaren vervaagt die steeds meer en is nu niet meer te herkennen.
Tegelijk met de klinkerweg naar Nieuwe Strumpt is de weg naar de Oude Strumpt aangelegd. Beide wegen zijn dwars over de akker aangelegd. Tot die tijd lagen er nog geen wegen. Bewoners van de Oude Strumpt gebruikten het pad dat uitkomt op de hoek van de Heikantstsraat. In de winter was dat pad zo slecht dat de bewoners van Oude Strumpt via de Nieuwe Strumpt en de Heidreef naar Ulicoten gingen. De Heidreef lag hoger en was daardoor beter begaanbaar. Het zuidelijke stuk van de Heidreef is in het begin van deze eeuw helaas verdwenen.
Laatste kasseiweg
We laten ons voor ons ommetje niet ontmoedigen over wat er niet meer is en kiezen nu vanaf de Heikantsestraat voor een mooie zandweg die uitkomt op de Heidreef en even verderop bij de crossbaan uitkomt op de Nieuwe Strumptsebaan. Op de kadastrale kaart uit 1827 heette de weg toen ‘Weg van de Strumpten naar den Eikelenbosch’, later in de volksmond ook wel het ‘Reuth’s baantje’ genoemd. Net voorbij het kruispunt van de Nieuwe Strumpt is het nu tot de laatste woning van het buurtschap de enige kasseiweg in het buitengebied van Baarle. Na het beekje de Poolsheining gaat het over een zandweg verder naar Oude Strumpt.
Het paadje waar de kinderen van Oude Strumpt tussen twee woningen door naar de school in Ulicoten is er niet meer. Over ‘den ouwen pad’ (zoals de bewoners het noemden) ging men ook te voet naar de kerk. Je vindt het nog wel op oude kaarten. Je moet nu in het buurtschap even rechtsaf om even verderop op het oude kerkepad van de Oude Strumpt te komen. Opnieuw kruis je de Poolsheining, op een van de mooiste plekjes van Baarle.
Wie kiest voor de korte variant gaat blijft de zandweg volgen en loopt zoals men vroeger naar Ulicoten liep. Maar dan mis je een heel mooi paadje dat recht op de Heikantsestraat uitkomt. Zo’n tien jaar geleden heeft Amalia ervoor gezorgd dat het begaanbaar bleef, het staat als openbare weg op de wegenlegger!
Geen nummers maar namen
Enkele weken terug is bij iedereen in Baarle een kaart van Baarle-Hertog/Baarle-Nassau in de bus gevallen. Met aan één kant een kaart van het buitengebied, Daarop vind je niet alleen de wandelknooppunten, maar zie je ook dat alle zandwegen van een naam zijn voorzien. Op verzoek van de gemeente Baarle-Nassau heeft Amalia enkele jaren terug alle openbare zandwegen van een naam voorzien. Voorheen kenden ze alleen een nummer. Het is nog niet gelukt om bij elke zandweg een straatnaambordje te zetten, maar door de namen op de plattegrond te vermelden, gaan ze toch meer leven.
Zo zie je dat je vanaf de Oude Strumpt over de ’Strumptse Kerkweg’ naar Ulicoten kan. Wie kiest voor de lange variant gaat over het ‘Withagenpad’ naar de Heikant. Een echt pad, want zelfs wandelaars moeten achter elkaar lopen.
Vanaf de Heikant gaat het nog even naar de grens, waar we de oude weg naar Meer oppikken en langs de Bernarduskapel terug bij de kerk in Ulicoten komen.
De route
Het is een wat langer ommetje: ruim acht kilometer. De korte variant is 6,3 km. Vertrek bij de kerk van Ulicoten. Volg de knooppunten 59 – 63 -67 – 68 – 51 – 24 – 56 – 57 – 62 – 59. Voor de korte variant vanaf knooppunt 56 via 64 en 62 naar 59.
Kijk eens op www.topotijdreis.nl voor het tracé van de oude kerkepaden (scroll door de kaarten tot midden vorige eeuw).
Routekaartje met in rood de verdwenen kerkepaden.
Kerkepad in Ulicoten.
Op een klein stukje van de Nieuwe Strumptsebaan liggen nog kasseien.
Het Withagenpad geeft een idee van het vroegere kerkepad van de Nieuwe Strumpt.
Net over de grens is de oude weg naar Meer met een slagboom afgesloten.