De Elektriekbaan loopt dwars door de vroegere Tommelse Heide.
Vanaf de Tommel loopt een kaarsrechte, twee kilometer lange zandbaan richting Zondereigen. Toch verveelt het geen moment om er te wandelen, zeker nu de blaadjes weer aan de bomen komen. Het pad is ook niet zo recht als de kaart doet vermoeden.
De kans dat de terrassen vanaf 28 april weer open mogen stijgt. Wie weet? Met dat vooruitzicht starten we het ommetje ‘Elektriekbaan’ bij de Heimolen. Kun je er na de wandeling nog even napraten als je daar zin in hebt.
De naam voor die rechte zandbaan is al gevallen: Elektriekbaan. Zo wordt deze baan in de volksmond genoemd – in 2011 heeft de gemeenteraad van Baarle-Nassau op advies van de heemkundekring deze naam ook officieel vastgelegd – omdat de stroom voor Baarle-Hertog dorp tot 1982 langs deze baan werd aangevoerd. Bovengronds, wat door vallende bomen of afgewaaide takken wel eens problemen opleverde met de stroomvoorziening. De stroom werd opgewekt in de centrale van Beerse. De betonnen elektriciteitspalen zijn eerst in deze eeuw weggehaald.
Stroomcabine
Op de Tommel stond aan het eind van de aanvoerleiding de zogenoemde stroomcabine. Tot eind jaren tachtig was de gemeente Baarle-Hertog verantwoordelijk voor het leveren van de stroom bij de mensen thuis. De gemeente kocht hoogspanningsstroom aan, in cabines werd die getransformeerd naar 130 Volt, later naar 220 Volt. Het elektricteitsbedrijf was in die tijd een belangrijke inkomstenbron voor de gemeente.
De gemeente had voor dat elektriciteitsbedrijf één werknemer in vaste dienst, dat was Frans Smeulders. Hij nam ook de meterstanden op. Na de Tweede Wereldoorlog heeft hij alle kabels in het dorp onder de grond gebracht. Als de stroom er bij storm weer eens uitlag, was Frans altijd paraat. Hij droeg speciale schoenen die voor houvast moesten zorgen bij het klimmen in de betonnen palen. Bij het klimmen in de houten palen had hij beugels om zijn schoenen en een leren band om zijn lijf en de paal. Zo trok hij zich omhoog en daalde weer af.
Biodiversiteit
In 2013 heeft Amalia nog voorgesteld over een klein stukje van de Elektriekbaan de betonnen palen terug te plaatsen. Enerzijds om het verleden levend te houden, anderzijds levert het terugplaatsen een bijdrage aan de biodiversiteit op: vooral zwaluwen gebruiken de draden. Een houtsingel van sporkenhout, vuilboom en lijsterbes onder de draden zou dan weer goed zijn voor bijvoorbeeld de geelgors. Alles bijeen zou het er ook aantrekkelijker voor de wandelaar zijn geworden. Helaas zijn de ideeën nooit in uitvoering genomen.
Manke Gooren
Dit ommetje maakt vanaf Eikelenbosch gebruik van het vroegere laarzenpad. Waar vroeger het infopaneel over het Merkske stond, vind je nu een nieuw paneel dat je van alles vertelt over de Belgische enclave die een stukje verderop midden in het veld ligt. Na het natuurgebied kom je er echt langs: op die eigenaardige, rond een akker lopende zandweg, die ‘Manke Gooren’ is genoemd.
De route
Het wandelommetje Elektriekbaan is 7,5 kilometer lang. Loop vanaf de parkeerplaats van camping De Heimolen even terug in de richting van het dorp en om de camping heen naar het eerste knooppunt met nummer 09. Dan verder naar 48 – 90 – 50 – 60 – 40 – 31 en weer richting 09 tot je bij de Heimolen uitkomt. Je hebt dan 7,5 kilometer gelopen. Je kunt ook op de Tommel (knooppunt 30) beginnen en eindigen. Vanaf de Tommel wandel je dan eerst naar knooppunt 31. Je tocht wordt er net iets meer dan één kilometer langer van.
Het enclavebord H18 staat ver van de enclave vandaan. Later kom je er op het ommetje vlak langs.
Enclave H18 midden in het buitengebied langs het zandpad Manke Gooren.
Het zandpad ‘Manke Gooren’ loopt rond de akker.