Bleeke Heide vanaf de Korenweg.
Al meer dan twintig jaar is de Bleeke Heide in het kader van het landinrichtingsproject Baarle-Nassau getransformeerd in een natuurreservaat. Het gebied zelf is niet toegankelijk, het ommetje loopt er omheen.
Langs de Oude Bredasebaan kan je achter een kijkscherm genieten van het vogelleven op de Bleeke Heide. Het ommetje loopt daar niet langs. We gebruiken de paden aan de andere kant van het gebied, waar je een minstens even mooi zicht hebt. Sinds dit jaar zijn deze paden het hele jaar door toegankelijk: aan de zuidkant de Korenweg, aan de westkant de Hazenweg, twee heel mooie zandpaden. Op de Korenweg loop je tussen de plassen van de Bleeke Heide en de Strijbeeksebeek, hier Oude Loop geheten. Ook aan de kant van de Oude Loop barst het van de vogels. Neem dus je verrekijker mee.
Sprookje
De Bleeke Heide is zeer gekend bij vogelliefhebbers. Jarenlang heeft natuurvereniging Mark&Leij, met werkgebied Baarle-Nassau en Alphen-Chaam, geijverd voor de verwerving en inrichting van de gronden tot weidevogelreservaat. Toen het in 1999 eenmaal zo ver was, hebben ze met verbazing de vogelstand gevolgd: ‘Echt een sprookje, dat uitkwam’.
Oorspronkelijk was de Bleeke Heide een uitgestrekt vennenrijk heidegebied dat aansloot op de Strijbeekse Heide. Bloeiende heide domineerde toentertijd het landschap. In de eerste helft van de vorige eeuw is het gebied ontgonnen en omgezet in intensief beweid grasland. In de landinrichting zijn in 1999 drie verdwenen vennen hersteld en zijn er poelen en drassige delen gegraven. In de wintermaanden staat dertien hectare onder water, aan het eind van de zomer twee à drie hectare. Het hele gebied dat in de landinrichting is omgetoverd tot reservaatgebied bedraagt zo’n vijftig hectare. Staatsbosbeheer staat in voor het beheer van het gebied, de graslanden worden beweid door plaatselijke boeren.
Na de zandpaden langs de Bleeke Heide brengt het wandelommetje je in het buurtschap Houtgoor. Het zal vroeger een moerassig gebied zijn geweest, met bomen. Langs de Oude Bredasebaan keer je over het fietspadje terug naar het startpunt. Loop uiterst links op het fietspad, want door het ontbreken van paaltjes tussen rijweg en fietspad willen automobilisten bij het passeren nog wel eens het fietspad opgaan.
Lange Gracht
Als je wat langer wilt wandelen, dan is het een regelrechte aanrader vanaf knooppunt 32 er een ommetje aan de andere kant van de Strijbeekse Beek aan vast te knopen rond het Diepven. Over de Lange Gracht, de oude verbindingsroute van de heel oude woonkern Maaijkant via de Bleeke Heide naar Chaam, loop je er naar toe. Oorspronkelijk gold de naam Lange Gracht voor de moerassige laagte waar de Strijbeeksebeek zijn weg zocht. Nu ligt de zandweg Lange Gracht ‘Op het hoog van de Maay’. Het hoogste punt ligt maar liefst 5,74 m boven het beekdal van de Strijbeeksebeek. Vóór de werken aan de Strijbeeksebeek, nodig om het water langer vast te houden, voelde het echt alsof je vanaf Chaam op zandweg ‘de diepte van het dal in dook’. Nu ligt de weg bij de beekovergang een stuk hoger.
Een uitkijktoren in een bosje langs de Lange Gracht, je mag er echt op als je durft, laat je nog meer genieten van de Strijbeeksebeek en de omgeving van het Diepven. Je kunt er in een ‘sprookjesbos’ ook even uitrusten, (klein)kinderen zullen zich prima vermaken. De boer van wie het bosje en het omringende land is, vindt het heel leuk als je er gebruik van maakt. Al was hij wel even verschoten van het vele bezoek na het uitkomen van het ommetje Groot Vergoor begin dit jaar (dat loopt er ook langs), vertrouwde hij onlangs Amalia toe: “Op een zeker moment wel dertig bezoekers in de tuin.” Van Amalia’s wandelommetjes wordt druk gebruik gemaakt, mag de conclusie zijn.
De route
Het ommetje Bleeke Heide is net geen vijf kilometer. Ga je nog rond het Diepven, dan komt er nog vier kilometer bij. Het beginpunt ligt bij de kruising van de Oude Bredasebaan en de weg van Ulicoten naar Chaam. Daar ligt een klein terreintje waar je je auto kunt neerzetten. Loop vandaar in de richting van knooppunt 32. En verder naar 96 en 33 en dan opnieuw richting 32. Het is een kort ommetje: net geen vijf kilometer, maar wel heel mooi. Op het kaartje is nog een extra rondje aangegeven van vier km over de Lange Gracht naar ‘Op het hoog van de Maaij’ en het Diepven en terug.
Aan de andere kant van de Korenweg.
Beweiding met koeien.
Amalia is werk uit handen genomen: het verschil in hoogte is al aangegeven op een bordje.
Op het hoog van de Maaij.
Als je durft, kan je de uitkijktoren op.
In Ulicoten zijn ze – terecht – trots op hun landschap.