De ‘lange heemwandeling’ voerde dit jaar naar Wortel-Kolonie en weer terug. Het ging zaterdag 2 juli over modderige zandwegen met veel plassen waar het soms lastig was je weg te vinden. Maar het was met zo’n 20 graden prima wandelweer. De paar kleine buitjes konden de pret niet drukken.
Je kunt in Baarle best een dag rondlopen zonder een auto tegen te komen. Dat werd zaterdag 2 juli op de lange wandeling – deze keer beperkt tot 20 km – nog weer eens bewezen. Behalve natuurlijk de auto waarmee Ria de wandelaars in de loop van de morgen van koffie en thee voorzag.
Je hebt er natuurlijk wel ‘doorgaande’ zandwegen voor nodig. Daarom is het zo fijn dat na jarenlange inspanning van Amalia de Vossendijk weer voor de wandelaar toegankelijk is. Het is de enige zandweg als je vanuit het dorp in de richting van de Kromme Hoek en Oude Strumpt wilt. Jarenlang kon die niet worden belopen. Begin dit jaar heeft de gemeente Baarle-Nassau enkele poortjes geplaatst waardoor de wandelaar deze ‘openbare weg’ opnieuw kan gebruiken.
Op de Vossendijk zijn drie wandelpoortjes geplaatst.
Het zijn smalle poortjes.
Op initiatief van de werkgroep zandwegen van Amalia komen er de komende jaren nog enkele onverharde wandelwegen bij, net ten zuiden van Het Merkske bij de Witte Kei en Ginhoven. Dat gebeurt in samenspraak met het Agentschap Natuur en Bos en de ruilverkaveling Zondereigen. Er wordt zelfs een knuppelpad voor aangelegd. Nu moesten we noodgedwongen nog een stukje over de Rooie Weg.
Bij Ginhoven (in de Ruitersvelden) is een knuppelbrug geen overbodige luxe, was bij het voorlopen gebleken.
Door de vele regen van de afgelopen maand was het heel anders wandelen dan in een droge zomer. ‘Maakt het wel leuker, spannender’, zeiden de meeste wandelaars. Anderen gaven aan: ‘Je moet veel meer opletten waar je loopt, je kunt minder rondkijken’. Wat natuurlijk ook weer waar is. Gelukkig hebben we niets over het weer te vertellen. En waren we het met z’n allen er over eens dat het sowieso een prachtige wandeling was.
Op de zandweg naar Baarle-brug is het echt je weg zoeken.
In de Halse Beemden konden we zelfs al weer het pad langs Het Merkske volgen. Al was het oppassen dat je niet pardoes in de beek weggleed. Een paar dagen eerder was de beek nog buiten zijn oevers getreden en kon je er echt niet langs. Voor alle wandelaars was dat een van de mooiste paadjes rond Baarle, een stukje ligt zelfs op grondgebied van Baarle-Hertog.
Bij De Klapekster konden we zelfs nog vóór openingstijd aanschuiven aan de lange tafel voor een kopje koffie, bedankt voor deze ontvangst. Na afloop stond er in de kantine van loonbedrijf Ansems aan de Eikelenbosch voor iedereen nog een pintje of glas wijn koud. Konden we nog even terugkijken op een geslaagde tocht.
Tussen de middag bij de Klapekster.
De laatste pauzeplek.