Op dinsdagavond 18 december 2012 werd weer de traditionele kerstviering van onze heemkundekring gevierd. In een goed gevulde aula van het Cultureel Centrum werd Kerstmis op verschillende manieren in woord en zang beleefd.
Bij binnenkomst werden de bezoekers ontvangen met koffie of thee door herder Toon, een mooie aanvang van de viering. Na een welkomstwoord door Jan Willekens ging de micro naar onze herder,, die zelf twee bijbel-verhalen ten gehore bracht, te weten “Geboren in een stal” en “De herders en de wijzen”. Hierna begeleidde Antoon van Tuijl de samenzang. De tekst van een drietal kerstliederen werd geprojecteerd op een groot scherm en waren voorzien van een aantal prachtige kerstafbeeldingen.
Als laatste voor de eerste pauze presenteerde Ria Willekens een mooi gedicht van Dingeman van der Stoep, een niet-traditioneel kerstgedicht. Het speelde in een kroegje op de Ellenbooggracht, daar woonden Jozef en Maria. Zij heette Verpoest en hij Nederbracht. Het zou in Antwerpen gebeurd kunnen zijn, maar even goed in Amsterdam.
Tijdens de eerste pauze werd er kerstbrood, koffie en thee rondgebracht en was er tijd om gezellig wat te buurten met elkaar. De verzorging van de avond was trouwens in goede handen van een aantal vrijwilligers.
Na de eerste pauze volgde een kerstverhaal met als titel “De sjaal”, voorgedragen door Albert Jansen. Het ging over Sara, een tienermeisje. Ze speelde mee in een kerstconcert en de dirigent had hen na afloop een feestje beloofd. Onderweg met de fiets naar de nachtmis bemerkt ze dat ze een sjaal verloren was, haar lievelingssjaal. Ze had die van oma gekregen en op het sterfbed van oma had deze de sjaal nog extra gestreeld.
Als gast bracht Wim Segers uit Alphen twee eigengemaakte kerstgedichten en hij deed dat in een sappig Alphens dialect. In het eerste gedicht uit 1993 met als hoofdthema “Als ik kientje Jezus was”, vertelde Wim dat de wereld er dan toch echt wel anders uit zou zien. Enkele aangrijpende zinnen, zeker afgezet tegen de gruwelijke schietpartij in Amerika vorige week, waren: “Als ieder nou is zong in de plek van schieten. Dé zu pas iets vrolijks zijn”. Het tweede gedicht uit 1994 ging niet over “het kientje mèr over de stal. Jé, ge moogt ze eigenlijk niet schaaien. Tis mar vur efkes ut geval”.
Het laatste kerstverhaal was van Hild Segers en had als titel “Het touw”. Het beschrijft de belevenissen van een man die veel verdriet had gekend. Het leven was grauw en somber en hij voelde zich eenzaam. Slechts zijn droeve herinneringen waren zijn gezelschap, al zijn vrienden lieten hem een voor een alleen. Zijn lievelingshond ging heen en op een avond vergat hij het vuur en werd wakker van de kou. Uiteindelijk nam hij een touw en ging op weg om een boom te zoeken. Toen hij daar stond kwam er een boer dichterbij, gewapend met een bijl. De boer wilde de boom kappen om er een kerstboom van te maken en met het touw konden ze dan de boom wegslepen. De man hielp de boer en samen velden zij de boom. Daarna zocht de boer nog enkele malen naar een boom, steeds weer gebeurde er bijzondere dingen.
Na een korte pauze volgde er een optreden van kamerkoor Terpander. Hun nieuwe kerstrepertoire brachten zij nu voor de derde dag op rij, eerst in de Remigiuskerk en daarna in woon-zorgcentrum De Hoogt in Alphen. Het waren liederen van dichtbij en van heel ver, zeker deze laatste van heel ver brachten een bijzondere kerstsfeer mee.
De toelichting op de liederen door Jef van Tilburg en André Damen kwamen hier goed van pas. Een lied van dichtbij zoals “Hoe leit dit kindeken” werd prachtig ten gehore gebracht en na het laatste lied “Stille nacht, heilige nacht” volgde er een uitbundig applaus, een mooi kerstcadeautje voor de ongetwijfeld vele uren repetitie die dit alles moet hebben gekost.
De hand van dirigent László Seregi was duidelijk zichtbaar in de kwaliteit van de zang en de keuze van het repertoire.
Na een bedankje door jan Willekens aan allen die hadden meegewerkt aan het welslagen van deze viering, zowel voor als achter de schermen, kwam het warme worstenbrood en de glühwein op tafel. Onder het genot van een drankje werd er door velen nog een tijdje nagepraat. Een geslaagde avond en nu op naar de nieuwjaarsreceptie op zondagvoormiddag 6 januari!
Hierna nog een aantal foto’s van de sfeervolle avond met dank aan fotograaf André Moors.
We begonnen met een bakske koffie of thee.
Een aardig gevulde zaal.
Marieke, Nel en Riet genieten van de koffie en d’n buurt.
Jack Verhagen en de zonnige zusjes…
Goed luisteren, Toon, Jan vertelt het nog ene keer!
Ook Antoon drinkt nog een bakske voordat hij de samenzang gaat leiden.
Is dat geen bekend volk?
Rob Gulickx en Frans Tuytelaars.
Herder Toon aan de praat met Riet.
Annie en haar kleindochter waren ook van de partij.
Ook Louis en Jana hebben het naar hun zin zo te zien.
Ook de gezusters Moeskops genoten van het kerstavondje.
En toen kwamen de leden van Kamerkoor Terpander zingend de zaal binnen.
Het kamerkoor in actie.
José en Thea Snijders.
Een zéér afwisselend advents- en kerstrepertoire.
Jef van Tilburg lichtte enkele liederen toe.
De sopranen en daarachter de tenoren.
Enkele alten met een prominente bas daarachter.
Het koor zingt voor een aandachtig gehoor!
Na optreden van het koor was het nog volop genieten van worstebrood en gluhwein.
Ook Loveren was vetegenwoordigd.
Het was weer een gezellige en sfeervolle viering!