Zaterdag 26 oktober 2013 verzamelden een 20-tal liefhebbers zich voor de lange herfstwandeling, die dit keer in Boswachterij Dorst plaatsvond.
Onze trouwe gids, Antoon van Tuijl, leidde ons door de kleurenpracht van de herfstbossen over kronkelende bospaden afgewisseld met rechte lanen. We volgden de kunstroute, die ongeveer 15 kilometer lang is, die ons voerde langs een aantal opzettelijk nutteloze of bizarre bouwwerken, ook wel ‘follies’ genoemd. De weergoden waren ons gunstig gezind. Het was niet alleen droog maar ook nog eens warm voor de tijd van het jaar en bovendien scheen de zon. Kortom het was overheerlijk!
De kunstwerken die we onderweg voor de middag mochten bewonderen waren: een plaats van mijmering bestaande uit een muur van oude betonnen tegels en trottoirbanden en een duiventoren op de plaats waar vroeger een kasteel stond. Zij lagen verspreid tussen de herfstpracht in de natuur. Halverwege de route aten we ons schoofzakje leeg in een zaaltje van Gasterij De Seterse Hoeve. Waar kom je nog tegen dat je in een horecazaak je eigen brood mag eten? Er was heerlijke koffie en thee à volonté, waar gretig gebruik van werd gemaakt. Bedankt Amalia! Daarna trokken we verder langs waterpartijen in de vroegere leemputten van de steenfabriek en door een geaccidenteerd terrein, waar de bomen waren gerooid voor de Heck-runderen en Schotse hooglanders. Daar kwamen een onberijdbare achtbaan, een veestal en vleermuiskelders als follies tegen. Het was een geweldig mooie en kunstzinnige wandeling, waar we met veel plezier aan zullen terugdenken!
Hieronder een foto-impressie van de kunstzinnige natuurwandeling:
Om half tien gaf Antoon van Tuijl over de kunstroute die we gingen bewandelen.
Deze paaltjes volgen en je loopt door het prachtige natuurgebied met kunstobjecten onderweg.
De eerste follie was een plaats van mijmering: een slingerende muur van oude beton tegels en trottoirbanden.
Antoon mijmerde met ons mee over de betekenis van dit zinloos kunstobject.
Zo liepen we in de fijne najaarszon door paden en lanen in prachtige herfstkleuren.
Onderweg kozen we ook het hazenpad……
…. maar we gingen er niet echt vandoor.
De duiventil op een plaats waar vroeger een kasteel stond.
Antoon legt uit dat niet iedereen vroeger zomaar duiven mocht houden, maar kastelen hadden allemaal een tuiventil.
Een gedeelte van de vroegere slotgracht.
Toen werd het tijd om de meegebrachte drankjes te nuttigen en even uit te rusten.
Er werd niet alleen gebruik gamaakt van een bankje om op te zitten….
…. maar ook van balken …..
en hekjes van de afrastering.
Dan gaat de tocht weer verder.
Als dat geen herfst is met al die paddestoelen.
De zon maakt de kleuren nog mooier!
De lunch uit het eigen boterhammenzakje in Gasterij De Seterse Hoeve met koffie en thee van Amalia.
Een halve heksenkring.
Weer een kunstobject: een achtbaan waar je niet op kunt lopen want je valt er onherroeplijk af en je stoot zeker de hoofd halverwege.
Hé, daarboven een buizerd!
De stal met schuine muren en een scheef dak, wat moet je ermee? Zou het kunst zijn?
De vroegere leemputten van de steenfabriek hebben mooie waterpartijen nagelaten.
Dat lijken wel parasolzwammen.
Dode bomen blijven liggen voor insecten, mossen etc.
Het is nog steeds herfst, zo te zien.
We gingen niet altijd over gebaande paden.
Maar we kwamen toch weer op het juiste pad, waar de Schotse hooglanders onze weg blokkeerden.
Vleermuizenkelders….
en het blijft maar herfst... de kabouters ontbreken nog….
En zo liepen moe maar voldaan naar de parkeerplaats om weer terug naar Baarle te rijden!