Een natte tocht met veel warmte
Klokslag negen uur verlaat op zaterdag 20 december een dertigtal wandelaars het Heemhuis om carpoolend naar Merksplas te vertrekken. Daar laat ‘Amalia’ haar Kerststallenwandeling beginnen. De lucht is grijs en nevelig en het is nog maar zeer de vraag of we het droog zullen houden.
De vrijwilligersgroep van Merksplas verdient alle lof.
Ze weet van haar kerststal elk jaar weer een sfeervol en romantisch tafereel te maken. Daar genieten we van.
Wij volgen de rode markeringen en gaan op weg voor de eerste etappe naar het ‘Zwart Goor’. In het fraaie park van ‘Carons Hofke’ geeft Herman Janssen een stukje uitleg, waardoor we ver terug kunnen kijken in de geschiedenis. Hij maakt ons ook attent op het feit dat het landschap van ons wandelgebied zeer sterk bepaald wordt door de riviertjes Mark en Noordermark.
We trekken vervolgens door het ‘Graafs Bos’ naar het ‘Zwart Goor’. Van oorsprong was dit één domein. Dat is nog steeds te zien. Ook hier voorziet Herman ons van toelichting op de veranderingen die er in de loop der tijden optraden.
In ‘Het Koffiepotje’ trakteert ‘Amalia’ op koffie of thee. Dan wordt ook de plaatselijke kerststal en de fraaie kerstversiering bewonderd.
De rode pijlen wijzen ons verder de weg naar Zondereigen. Die weg gaat langs allerlei mooie plekjes.
Verwennerij
Zondereigen wordt terecht geroemd om zijn bijzonder mooie kerststal. Frans van Gils staat bij aankomst klaar om ons helemaal bij te praten over het ontstaan, de bouw en de bijna jaarlijkse uitbreiding van dit prachtige geheel.
Dan is het tijd voor de middagboterham. We zijn te gast bij Frans van Gils en Els Verbiest. Die hebben hun tuinhuis ingericht als een warme huiskamer in kerstsfeer.
Als wij daar bij binnenkomst onze Amaliasfeer aan toevoegen, dan blijken we volkomen goed te zitten. Onze wandelaars voelen zich zeer verwend wanneer Els Janssen de hele groep trakteert op een heerlijke kop soep. Lisette Gulickx en Ria Laurijssen hebben, zoals bij alle wandelingen, weer voor koffie en thee gezorgd. Tot aller verrassing bakte Marcel Gulickx, volgens zijn vertrouwde recept, heerlijke wafels. Wanneer we dan als toegift ook nog een beker glühwein aangeboden krijgen, dan blijft er niets te wensen over. Pure verwennerij is dit! Dank je wel voor al deze goede zorgen.
In de voormiddag heeft de bijna voortdurende miezerregen al gestaag pogingen gedaan ons door en door nat te maken. Nu zijn we weer helemaal opgewarmd. We aanvaarden de terugtocht die ons gewezen wordt door de perfecte markering met groene pijlen.
Weer naar ‘Het Koffiepotje’
Wat is het toch lekker drassig in de buurt van de veldkapel van het Kerkebos.
Herman wijst ons hier onder andere op het sterke reliëf van de omgeving. De Noordermark heeft daarop een grote invloed.
Via de Moermolen en de mooi gelegen hoeven van Widar trekken we opnieuw naar het ‘Zwart Goor’, waar we ook nu weer ‘Het Koffiepotje’ aandoen. Alsmaar natter gaan we verder. De stemming heeft er helemaal niet onder te lijden. Wat ligt de grote vijverpartij er prachtig bij. Antoon wijst ons in het voorbijgaan even op de kunstig gemaakte houtnabootsingen in beton. Dat is werk van een van de vroegere eigenaren.
Via Berkelaar en het Looi komen we, nogmaals de nog smalle Mark overstekend, terug in Merksplas. Hier wordt de wandeling beëindigd en keert ieder tevreden huiswaarts. Het was heel nat, maar ook heel ‘warm’.
Op deze en de volgende pagina volgt een foto-impressie van deze fijne activiteit
