Dinsdag 28 december jl. stond Amalia’s traditionele kerst-winter-wandeling weer op het programma. De wandelomstandigheden waren dit jaar zwaar. Boosdoener was niet zo zeer de kou en de sneeuw, maar de gladheid van sommige besneeuwde paden als gevolg van het auto- en landbouwverkeer dat gebruik maakte van die paden. Toch deerde het de 25 wandelaars nauwelijks. De sfeer was prima, de koffie en erwtensoep smaakten uitstekend en we werden bijzonder gastvrij ontvangen door Heemkundekring Carel de Roy en Wim Segers uit Alphen.
Het boerderijtje van Wim Segers werd een halteplaats.
Rond 9.00 uur vertrokken zo’n achttien leden – onder leiding van Antoon van Tuijl – vol goede moed voor de 22 km lange wandeling. Via het Bels Lijntje werd een uur later Alphen bereikt. Daar sloten zich nog eens zeven leden van Amalia bij de groep aan. Die hadden er namelijk voor gekozen om een korter deel van de wandeling te doen. In Alphen was een koffiepauze voorzien in het streekmuseum van onze nabuurheemkundekring. Maar er was méér dan koffie. We werden uitstekend geïnformeerd over het reilen en zeilen van de Alphense heemkundekring. En en passant konden we genieten van hun erg mooi ingerichte museum en de kerststallententoonstelling van papieren kerstgroepen en kersttaferelen. Een mooie verzameling! Heemkundige buren, erg bedankt voor jullie gastvrijheid!
De erwtensoep ging er goed in.
Wij vervolgden onze tocht langs de kerststal bij de Alphense kerk. Verder wandelend door het mooie buitengebied van Alphen, bereikten we de St. Martinuskapel op de Druisdijk. Ook daar is een kersttafereel ingericht. Een klein half uurtje later waren we te gast bij Wim Segers, woonachtig in het buurtschap ‘Alphen-Oisterwijk’. Ook bij Wim werden we bijzonder gastvrij ontvangen. Uiteraard maakten we van de gelegenheid gebruik om een kijkje te nemen in zijn oude boerderij die hij als museum heeft ingericht. Antoon van Tuijl had daar tijdens ons bezoek ook aan de inwendige mens gedacht: De door hem deels zelf gemaakte erwtensoep, opgewarmd door Wim Segers, viel letterlijk en figuurlijk uitstekend in de smaak. Wim, nogmaals veel dank.
Weer klaar voor vertrek na de aangename pauze.
Zoveel was zeker, het vervolg van de wandeling richting Baarle zou, met die heerlijke soep in onze maag, probleemloos verlopen. En dat was ook zo. Na bij de Alphense kerk afscheid genomen te hebben van de zeven leden die met auto of fiets weer terug naar Baarle reden, vervolgden de overige achttien wandelaars hun tocht naar Baarle. Die liep via Kwaalburg, waar de grafheuvel nog aangedaan werd. In de laatste kilometers werden we zomaar ‘getrakteerd’ op een prachtig tafereeltje. Er kwamen wel acht reeën uit het voor ons liggende bos tevoorschijn. Die groep trok in een wijde boog door het open veld, zodat wij ze prachtig in beeld hadden.
Op de Oude Tilburgsebaan.
Het tijdschema had heel de dag al goed geklopt. We waren dan ook netjes op de gestelde tijd terug in Baarle, een beetje moe, maar met een hele dag buitenlucht in onze longen.
Nog meer foto’s!
Al snel na het vertrek stonden we in een witte wereld.
Er wachtte ons bij Wim Segers een heerlijke pan dampende snert!
André geniet ook van z’n snert!
Wim Geerts ook aan de snert. Hij was de oudste deelnemer aan de fikse wandeling.
Nog even lekker nakletsen of buurten.
Antoon van Tuijl en Wim Segers in gesprek; twee heemkundigen in hart en nieren.
Ook een kerststallententoonstelling maak zo’n wandeling een echte kerstwandeling.
Een romantisch huisje.
We passeren ‘stal en schuur’.
De opgestoven sneeuw lag hier en daar tot kniehoogte.
De laatste kilometer!
Het was af en toe stevig ploeteren.