November: Heemreis naar Ieper indrukwekkend

Troepen uit Baarle bestormen de Menenpoort onder leiding van Herman Janssen.

De popies met het opschrift: "We will remeber them".

De omgeving van de Menenpoort, waar de herdenking van de doden uit de eerste wereldoorlog plaatsvond, was voorzien van Poppies. Poppies zijn rode klaprozen, waarop geschreven staat “we will remember them”.
 

 
Een mooi gestyleerde poppy.

       
De Menenpoort.

Herman Janssen, onze perfecte gids van deze reis, gaf nog wat uitleg bovenaan de Menenpoort.

De Engelsen dwingen respect af doordat zij met zo velen jaarlijks weer naar Ieper komen om de gesneuvelden te herdenken. Vertegenwoordigers uit diverse delen van het Gemene Best waren er, zoals Engeland, Schotland, India en Canada. Uiteraard waren er ook vele Belgen aanwezig. De parade vertrok van de Sint Maartenskerk naar de Menenpoort.

 

De schotten…

De Engelsen…

Ook Indiers

In de Menenpoort is een groot en indrukwekkend gedenkteken, dat te klein was om er de namen van alle bekende gesneuvelden te kunnen aanbrengen. Daar vonden diverse toespraken plaats.
 
        

Om 11.11 werd de Last Post door leden van de plaatselijke pompiers geblazen.

Tegelijkertijd kwamen de rode papiertjes (de poppies) uit de koepels van het gedenkteken naar beneden dwarrelen. Zij symboliseren de levens van de overledenen.

Vervolgens werd een grote hoeveelheid bloemenkransen neergelegd door vertegenwoordigers van tal van overheden en andere instanties.
 

 
De markt van Ieper.

De lakenhal in Ieper, waarin het muzeum van de eesrte wereld oorlog in is gehuisvest.

Aangezien het bij de Menenpoort geweldig druk was, kon de plechtigheid ook gevolgd worden op een groot scherm op de markt in Ieper. Al met al een indrukwekkende plechtigheid en dat nog 91 jaar na de droevige en gewelddadige gebeurtenissen.
 

 
Als dat geen Engelsen zijn.

Een Schot zo te zien.

Prachtige kostuums met veel eretekens.

Het vertrek vanaf de Menenpoort met de klanken van "It is a long way to Tipperary"

  

Een indrukwekkende plechtigheid…..

Op naar Diksmuide

 

Na de middag gingen we op pad naar Diksmuide. Daar brachten we een bezoek aan de Dodengang. Herman Janssen en André Moors begeleidden dit bezoek.

Uitleg van Herman Janssen.

In de dodengang werd een gedeelte voorgelezen uit het dagboek van Pater Ladislas Segers uit Zondereigen, die daar als brancardier werkzaam was. Dit deed ons de erbarmelijke omstandigheden in de loopgraven nog eens indringend voelen. Ook werd een tekst voorgelezen over Meester Emiel van Dijk uit Zondereigen, die op jonge leeftijd is omgekomen in de loopgraven. Hij kreeg zijn jongste kind nooit te zien.

 

Bezoek aan de dodengang.

   
De dodengang nu en vroeger.

De dodengang ligt naast de rivier de IJzer. De gangen waren met opzet niet recht aangelegd, maar in kronkels om te voorkomen dat door het vijandelijk vuur alle aanwezigen in 1 keer gedood zouden kunnen worden, als de gangen recht waren.

 De gekronkelde dodengangen gemaakt met de bekende zandzakjes.
 

Vervolgens brachten we een bezoek aan de IJzertoren. In die toren zijn op de diverse etages tentoonstellingen aangebracht over de verschrikkingen van de oorlog, de achtergronden van het ontstaan van de Vlaamse beweging, het leven in loopgraven etc. Dat alles onder het motto: “Nooit meer oorlog!”

            
AVV (Alles Voor Vlaanderen) VVK (Vlaanderen Voor Kristus)

 

Vergezicht vanuit de IJzertoren.

Tijdens de terugreis deden we Sint Niklaas en genoten daar van een smakelijke maaltijd in Huyse Sorgvliet. Een waardige afsluiter van een geweldig interessante, maar vooral indrukwekkende heemreis met dank aan Herman Janssen, die de reis weer tot in de puntjes had voorbereid en zorgde dat de gehele dag ook volgens planning verliep!

 

Genieten van de heerlijke maaltijd in Sint Niklaas.

Zo genoot jong en oud van de prima heemreis naar Ieper.