Op een zonovergoten Paaszaterdag 16 april toog een groep van ruim 30 geïnteresseerden op de fiets langs het Bels lijntje naar het belevingsbos bij het voormalig schijnvliegveld De Kiek. Daar stond gids Jan van Eijck ons al op te wachten.
Informatiebord schijnvliegveld De Kiek
In zijn gekende stijl wijdde hij ons in in wat gekend is omtrent De Kiek, zoals de naam, te danken aan de eigenaar van het gebied, dhr Kieckens uit Tilburg. De Duitsers begonnen in juni 1940 al met de aanleg van het schijnvliegveld door banen af te vlagen en houten vliegtuigen te plaatsen. In september was alles klaar en naar verluid waren de Engelsen binnen enkele weken al op de hoogte van de opzet. We kregen een rondleiding door het belevevingsbos en in de bunker. We leerden waarom de doorkijk in de bunker aan de kant van het schijnvliegveld ligt. De kleine groep Duitsers leidden er maar een rudimentair leven. Het eigenlijke schijnvliegveld mochten we niet bezoeken. Het is nog altijd militair domein. Van 1966 tot 1996 was het een luisterstation en nu worden er nog opgegraven bommen uit de oorlog veilig onschadelijk gemaakt. Het schijnvliegveld had een plaats voorzien voor noodafwerpingen met markering N. Indien Duitse vliegtuigen hun bommen niet hadden kunnen afwerpen op de beoogde doelen, moesten ze alsnog van de bommen af geraken. Landen met bommen onder hun toestel was niet mogelijk. Zo zijn wel 50 kraters terug te vinden richting Riels Hoefke, waarvan een dertigtal per twee (bommen). Ook zeemijnen werden daar gedropt, die nog grotere kraters veroorzaakten. De zeemijnen werden met een parachute naar beneden gelaten. Jan wist nog een sterk verhaal te vertellen van trouwlustige jongens die de parachutes los sneden: ideaal voor een bruidsjurk..
Kortom, weer een leerrijke, aangename namiddag over een interessant onderwerp uit het recente verleden en dat zo vlakbij in de buurt.
bomkrater
De groep in twee
Een deel van de groep…minicamping de Klaverweide
Het publiek luistert…
Houten namaakvliegtuigen
Schijnvliegtuig