Met een 27-tal leden hebben we Herman, de organisator van onze wandeling, eer aangedaan. Ze voerde door delen van Wortel- en Merksplas-Kolonie, vaak door onbekende gebieden wat zo een wandeling dan toch bijzonder maakt. Het is een echte herfstwandeling geworden: we hebben het prachtige kleurenpalet van de herfst mogen aanschouwen en de aangetrokken regenkledij en paraplu’s hebben hun dienst bewezen.
Zaterdag 23 oktober l.l. verzamelt zich een mooie groep van 27 trouwe wandelaars in ons Heemhuis voor een lange wandeling. Gelukkig hebben voldoende deelnemers hun auto bij zodat we carpoolend kunnen vertrekken naar de Hoogstratensebaan om op de parkeerplaats van Staatsbosbeheer de auto’s achter te laten. Dit is immers vandaag het startpunt van onze herfstwandeling, een tocht van ongeveer 23 kilometer. In deze tijd van het jaar heerst er in de natuur een bijzondere sfeer. Een van de meest opvallende veranderingen is het verkleuren van de bladeren naar rood, geel en goudkleurige tinten. Vanaf het voorjaar heeft elk blad gestaag gewerkt aan het omzetten van zonne-energie in voedsel, onmisbaar is hierbij de groene kleurstof. Het najaar komt met vermindering van het licht en lagere temperaturen. Dit is het teken voor de boom om een kurkachtige stof naar het bladsteeltje te sturen om dit af te sluiten van de tak. Als de kurklaag gevormd is, dan is een zuchtje wind voldoende om de bladeren te doen vallen.
Door het poortje en dan het bos in!
Het eerste gedeelte van onze tocht voert door Wortel-Kolonie, een zeer groot en rationeel domein wat te maken heeft met de oorspronkelijke doelstellingen van dit gebied. Zo rond 1822 werd dit gebied gerealiseerd om arme sloebers en landlopers onderdak, zinvolle dagbesteding en levensonderhoud te bieden. Ook de landbouw speelde daarin een steeds grotere rol. De aanwezigheid van grote bosgebieden en natuurterreinen is daarbij bewaard gebleven en daarvan hebben wij vandaag mogen genieten.
Wandelend door statige dubbele lanen en smalle sfeervolle dreven komen we aan op "Hof ter Stokere", een geweldig mooie boerderij gelegen in het domein "de Diepte". We worden hier gastvrij ontvangen door de familie van Bouwel.
Amalia (lees Ria & Els) voorziet ons hier van koffie of thee en ik kan u zeggen, dat smaakt dubbel zo goed na een wandeling.
We bewonderen hier de tuin met zijn enorme variatie aan planten en daarnaast de verzameling oude landbouwvoer- en werktuigen en andere nostalgische spulletjes.
Na een kort verhaaltje over de geschiedenis van de boerderij zetten we onze tocht voort.
We lopen nu Merksplas-Kolonie binnen en het eerste wat ons opvalt, is de aanwezigheid van een gracht die het gehele gebied als het ware omgrenst. Vanwaar deze gracht? Het verschil met Wortel-Kolonie is dat ook hier destijds arme sloebers en landlopers werden ondergebracht maar dan vaak met een criminele achtergrond. De gracht diende dus als het ware als afrastering om zo deze mensen binnen de grenzen van het domein te houden. Wellicht is destijds deze gracht tot stand gekomen door mensenarbeid, men beschikte immers over meer dan voldoende mankracht en deze hadden zo gelijk een dagtaak.
We lopen geruime tijd via een mooi pad langs deze gracht om zo aan te komen bij een monument ter nagedachtenis aan korporaal John William Harper. Tijdens de oorlog leidde hij in deze contreien de aanval op sterke Duitse posities en tragisch genoeg werd hij gedood juist op het moment van de doorbraak. Dit monument voor zijn Victoria Kruis is een gepast eerbetoon aan zijn persoonlijke moed en die van zijn kameraden. De heer Jacques Boone, die zich in de pauze bij de wandelgroep had aangesloten, wist met nog wat wetenswaardige vertellingen de gebeurtenis van destijds aan te vullen.
We vervolgen onze weg langs vervallen, agrarische gebouwen om via het landloperskerkhof aan te komen bij het verenigingslokaal van de Merksplasse vissersclub S.I.M.. Ook hier worden we gastvrij ontvangen en tegen een geringe vergoeding kunnen we een kom heerlijke, vers gekookte, groentesoep nuttigen.
Ook de meegenomen lunchpakketjes worden hier aangesproken zodat ook de innerlijke mens goed verzorgd wordt. We hebben tenslotte nog een stevig wandelstukje voor de boeg!
Hebben we in de voormiddag een spatje meegekregen, nu is het menens geworden. Het regent nu echt! De regenkledij en de paraplu’s komen dan ook te voorschijn, maar niemand die moppert. Het is een herfstwandeling en daar hoort ook herfstweer bij, toch?
We wandelen langs grote vijvers welke terug aan de natuur zijn gegeven en waar watervogels zich naar lieve lust kunnen uitleven, maar ook weer langs die statige lanen en lange dreven. Het is hier intens genieten van wat de natuur in deze tijd van het jaar te bieden heeft en dat is vaak meer dan menigeen denkt. Alleen, je moet het willen zien!
En als je dan, ook zo typerend voor deze tijd van het jaar, een paddenstoel tegenkomt en je denkt dat het eekhoorntjesbrood is maar je wilt het zeker weten, dan roep je er iemand bij. Gelukkig hadden we Antoon bij, die uiteraard meer weet te vertellen. Dit alles maakt het zo mooi!
Halverwege de terugweg heeft Amalia nog een keer gezorgd voor de dorstigen onder ons. Zij stond weer klaar met koffie of thee. Ria & Els, hartstikke bedankt voor de goede zorgen, het was een prima "bakske".
Rond de klok van half vier zijn we terug bij de auto’s en keren we huiswaarts om binnen de warmte op te gaan zoeken en wat droge kleren aan te trekken. We kunnen terugkijken op een geslaagde dag. De regen viel uiteindelijk ook wel mee; het was die middag maar één bui.
Rest ons nog een ding, namelijk de uitzetter van deze tocht te bedanken. Herman bedankt dat je ons rondgeleid hebt door delen van Wortel- en Merksplas-Kolonie welke voor de meesten onder ons nog onbekend gebied was. Zo is het niet alleen een herfstwandeling geworden maar eigenlijk ook een ontdekkingsreis, en dan zo dicht bij huis!
Als u als lezer denkt "goh, daar had ik best bij willen zijn", volgend jaar prijkt weer een lange herfstwandeling op de activiteitenkalender. Noteer deze tijdig in je agenda en Amalia zal je graag verwelkomen. Op mij kunnen ze in ieder geval weer rekenen!